Kimseden

          Evvel, yolun izledim

Sonra kaybettim seni.

Vardım kendimi buldum.

Kaybetmiş, kendisini.

Evvel sesini duydum

Sonra sessizliğini.

Kainat manasını

gözlerinden okudum.

Sende bir bahar gördüm..

Bir kışın ertesini,

gamzelerinle, renk renk

pencereme dokudun.

Yaş gözlerinde sezdim

Hüznün derincesini

Tebessümünde çözdüm

Huzur bilmecesini.

Sende ben,

sırlar duydum ..

Asırlar öncesini...

Sonsuzluğa savurdum,

yarın endişesini...

Sende sabahlar , gördüm

güneşi..

gölgesini...

Kimseden işitmedim

Cennetin böylesini.

                                                       Özgür CEYLAN