Yedi yangın devşirdim
içimdeki mahşerden
Sonuna ben de yandım
Azameti hatrına...
Yedi başak yetirdim
daldığım kuyulardan
Hepsini hayra yordum
Adım Yusuf değildi.
*
Avuçlarımda , yeşil
çiyleri düşlerimin
Bir yağmur büyüyordu
karlı şafaklar gibi.
Bilenip kuşkulara
sancıma yürüyen, su
Sormadı , kaç duayı
ezbere bildiğimi.
*
Sen!
Hangi nazla erittin
zemheri hançerini
Hangi yarayı sardın
dargın bileklerine
*
Başımdan yüksek , oysa
tarttığım şu kelime
Hangi mizana basıp
Tırmandın surlarıma
Ben!
Hangi şehri kuşattım
yüzünde , sevda diye.
Özgür CEYLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder